Ik weet nog goed dat ik net met Arno samenwoonde, we hadden net verbouwd. Een paar vriendinnen kwamen langs en dat triggerde iets in mij dat ik non-stop ging poetsen en opruimen. De perfectionist in mij was niet te remmen. Toen m’n vriendinnen er waren en ik tijdens de rondleiding de badkamer liet zien zat er opeens een langpoot boven de badkuip. Hoe die daar in de tussentijd was gekomen, was voor mij een raadsel. Maar hij zat er. En 1 van mijn vriendinnen zei iets van: “iew, een langpoot!” En ik vond dit zo vervelend. Ik weet niet eens meer hoe ze het zei. Of het een grapje was of niet. Maar ik had zo’n tunnelvisie toen ze er wat van zei en dat een langpoot gelijk staat aan bende, sloddervos, rotzooi, enz. het voelde even alsof ik als persoon werd afgekeurd, het niet goed genoeg had gedaan. Dat gevoel bleef toen ook wat hangen daarna. Ik voelde me ook wat boos, dacht: “weet je wel hoeveel werk ik hier heb gehad voordat jullie kwamen”. En ik was in feite ook boos op mezelf.
Vaak als er visite kwam ging er weer een knopje in mij om die zorgde dat ik ging opruimen en poetsen. Om mezelf te behoeden voor zo’n naar gevoel. Zelfs toen ik kraamvisite kreeg en me eigenlijk rustig moest houden, ging ik toch even opruimen. Gelukkig sta ik inmiddels niet meer zo in het leven. Wat kostte het veel energie. En als de visite er dan was moest ik eerst even bijkomen van alle drukte vooraf. Ik weet nu dat het niet gaat om een spik en span huis. En dat je die hoge lat naar beneden kunt krijgen door aan je eigen zelfbeeld te werken. Beseffen dat je goed bent zoals je bent. En dat je huis, je kleren, je auto, je haar, een foutje, iets vergeten, enz. daar niks mee te maken heeft.
Ik moest ook denken aan mijn hoge lat die ik had toen ik vanochtend een factuur voor een klant maakte. Ik zag voordat ik ‘t verstuurde dat er een plusje bij mijn logo stond wat er niet hoort en er normaal niet staat. Een paar jaar geleden zou ik dit gaan veranderen, sowieso. Even snel… want anders… (ging ik bijv. dingen invullen wat anderen zouden kùnnen denken) maar niet perfect is ook goed. Ik liet het dus maar zo
Ook van de kroonluchter in mijn praktijkruimte is er al een tijdje 1 lampje van de 5 kapot. Er is nog genoeg licht en het zegt niks over mij als persoon of als coach. Als statement ga ik ‘m pas vervangen als er nog 1 of 2 kapot gaan.